اگر نگاهی به دستان خود بیاندازید در خواهید یافت که انگشتانتان در مقایسه با انگشت های یک میمون کوتاه تر هستند، محدوده کف آن کوچک تر بوده و شست شما نیز از توان و قدرت بالاتری نسبت به شست یک میمون برخوردار است.
البته مهم ترین وجه تمایز دست انسان به شست و توانایی آن در برخورد راحت با نوک هر کدام از انگشتان همان دست باز می گردد.
البته فعلا نمی توان تمامی فاکتورهای دخیل در تکامل دست های انسان را با اطمینان صد درصد برشمرد.
اما به نظر می رسد که مساله تماما به همین خصوصیت شست یعنی لمس سر انگشتان همان دست و مزایای مختلفی ارتباط داشته باشد که به لطف این ویژگی در سناریوهای معین برای انسان فراهم می شوند و طول انگشتان دیگر نیز بر مبنای آن تعریف می شود.
اینکه دست انسانِ مدرن از چه زمانی به این شکل در آمد دقیقا مشخص نشده.
پیش از کشف اخیری که در این رابطه انجام گرفت، دانشمندان روی ۸۰۰ هزار سال قبل توافق نظر داشتند.
با این همه، پس از کشف سومین استخوان کف دست به جا مانده از ۱٫۴ میلیون سال قبل، محققین به این نتیجه رسیدند که دست انسان مدرن از مدت ها قبل تر از میزان برآورد شده به این شکل در آمده است.
